Schermvulling

Ik verlang naar het moment dat er een krant in mijn brievenbus valt met op de voorpagina enkel de woorden "Er is gisteren niets gebeurd dat belangrijk genoeg is om op deze voorpagina af te drukken.". De kans dat het ooit gebeurd is zeer klein. De reden hiervoor is dat het economisch niet verantwoord zou zijn om pakken papier het land door te sturen met halflege paginas. Kranten moeten gevuld worden, te weinig papier kan niet, en het is "not done" om er niets op te drukken.

Hoewel natuurlijk "niets" een relatief begrip is. Want wat is het nut van het vullen van kranten met teksten die eigenlijk geen relevante inhoud hebben. Flauwe kopietjes van persmededelingen die vooral uitblinken in het zo lang mogelijk uitspinnen van iets dat in één zin gezegd kan worden. Nog gekker wordt het als die zogenaamde artikels dan gaan over dingen die niet gebeurd zijn zoals "Geen gebrek aan zout in Wallonië en Brussel". Maar een krant moet vol, zelfs als daarvoor meer beroep moet gedaan worden op creatief schrijven van journalisten dan op hun talent om de essentie van de bijzaak te scheiden.

Dankzij het internet is de redding echter nabij. Zelfs de primitieve websites van de hedendaagse kranten zijn verlost van de druk om voldoende stof te vinden om voldoende pagina's te vullen. Daardoor hebben ze de kans om hun primaire taken op een efficiëntere en intelligentere manier in te vullen. En die taak is niet het vullen van pagina's om zo de lezer het gevoel te geven dat hij waar voor zijn geld krijgt, maar wel nieuws verzamelen, de relevante feiten filteren, voor duiding zorgen en eventueel de distributie organiseren. Dus als er geen relevant nieuws is, dan wil ik ook niet zien. Eventueel een leuke cartoon, een column of een verdiepend artikel maar geen onzinnige bladvulling. Het argument dat je zo'n pak papier toch niet leeg kan gaan rondsturen is weg, dus laat die homepage een tijdje rusten.

Maar dat hebben ze bij de uitgevers blijkbaar nog niet begrepen. Alle boeken, blogposts en media watchers ten spijt is het concept "information overload" nog niet doorgedrongen daar. Ze blijven de bagger die binnen rolt op de redactie doorsluizen naar het web alsof de digitale revolutie enkel de copy-paste functie heeft voortgebracht. Het lijkt wel alsof het internet een excuus is om goedkoop nog meer onzin te produceren, in plaats van toegevoegde waarde te leveren door de essentie naar boven te brengen.

Geen wonder dus dat mensen vandaag meer tijd doorbrengen op Facebook dan op nieuwsportalen, geen wonder dat RSS feeds van kranten niet gelezen worden, geen wonder dat ze er niet in slagen om geld te verdienen op het internet. Geen wonder dat mensen meer vertrouwen op het wat hun vrienden op Twitter schrijven dan wat sommige journalisten in de krant gooien.

Maak mij een publicatie waar het nieuws dat voor mij waardevol is op een overzichtelijke manier wordt aangeboden, en ik betaal met plezier de prijs van een abonnement op een gedrukte krant. Maar eer de geesten rijp zijn om dat te begrijpen zullen er een paar klassieke uitgevers de boeken moeten neerleggen vrees is.

Zeg ook eens ja tegen de burger!

Hugo Camps zet het jaar mooi in op de voorpagina van De Morgen. Haal die krant uit je brievenbus of loop nu naar de winkel ze te kopen, knip uit een stuur een exemplaar naar die politici voor wie je gestemd hebt. En voor wie te laat is om er nog eentje te kopen heb ik het even snel overgetikt (want op www.demorgen.be vind je de column spijtig genoeg niet).

Ja!!!

Mag het ook eens iets meer zijn? In de verbodscultuur van deze samenleving viert repressie hoogtij. Je hoort alleen nog wat niet mag. Alles moet weg. Weg met die asbakken in het eetcafé, weg met overgewicht, weg met de 4x4. De eerste aanmaning voor het nieuwe jaar: tien kilo eraf. De tweede: stoppen met roken. De derde: vroeger naar bed.
Een beetje attenter in de liefde zou ook mooi zijn.
Je begint zo’n nieuwe jaar met een enorm schuldgevoel. Altijd moet er iets af, nooit mag er iets bij. En reken maar: de politiestaat waakt.
Het Nederlandse zeilmeisje mocht niet de oceaan op. Te jong. Dus: pubers mogen niet meer dromen. Terwijl je blij zou moeten zijn met kinderen die nog in verbeelding naar de wereld reiken. Helaas, de maatschappij maakt uit wat kan en niet kan.
Hoezo individualisering? Je komt de dagen niet meer door zonder voor- schrift en/of boete. Privacy doet er ook niet toe. Een bodyscan op Zaventem: vanzelfsprekend. Alles tussen scrotum en anus mag open en bloot. Wie was George Orwell ook alweer? Het lijkt nu of de burger ontdaan is van gezond verstand. Terwijl demagogen er juist een monopolie van maken.
De burger wordt onderschat. Fatsoen en sociale vaardigheden worden hooghartig afgedwongen. Mes op de keel! Wat is dan nog het soortelijke gewicht van fatsoen? Ik ben een roker, maar niemand hoefde mij ooit te zeggen dat je geen sigaret kunt opsteken als het tafeltje naast je aan het koninginnenhapje begint. Dat weet je zelf wel. Zoals je ook weet dat je in de tram je plaats afstaat voor een zwangere vrouw.
Het rigide verbodsregime is een kaakslag aan ouders en opvoeders. Alsof zij er een winkel van bastaarden op nahouden. Ik weet beter.
En daarom: zeg ook eens ja tegen de burger!

Hugo Camps in De Morgen 02/01/2010