Theater als zoete koek

Of is het marketing als zoete koek?

Er loopt dezer dagen een toneel voorstelling in het NTGent die geïnspireerd is door de koekjes fabriek Lotus Bakeries. Wim Opbrouck - artistiek leider van het gezelschap - zat te bellen over het stuk "Hans en Grietje" toen een grote rode vrachtwagen van Lotus Bakeries voorbij kwam. Hij las de slogan "daar zit liefde in" en het idee voor de voorstelling kreeg plots vorm.

Het verhaal speelt zich nu af in een koekjesfabriek en de rode speculoos dozen zijn alom tegenwoordig. De vraag is, is dit nu goeie marketing of slim theater?

Als je het mij vraagt geen van beide. Opbrouck en zijn team hebben er heel hard voor gezorgd dat de koekjesgeest in de voorstelling zit. Het verhaal ademt koekjes, maar niet het merk Lotus. En of Lotus hard gelobbied heeft om toch maar een vlag in de zaal te krijgen weet ik niet, maar ik heb het gevoel van niet. Er hangen dan ook geen Lotus vlaggen op het Sint-Baafs plein in Gent. Het heeft er eerder de schijn van ze in Lembeke een fijne manier aangeboden gekregen hebben om wat cultuur in hun koekjes te brengen, en dat ze daar ja op gezegd hebben.

Het is dus pakkend theater en eerlijke marketing geworden.

Deze samenwerking af meten op de klassiek "product placement parameters" zou dan ook fout zijn. Kwamen de logo's voldoende maar niet te veel in beeld? Strookte de voorstelling met de merkboodschap? Dat zijn niet de vragen die we ons moeten stellen.

Wat we hier hebben is een theatermaker die in zijn hoofd en in zijn omgeving op zoek ging naar beelden die het verhaal van Hans en Grietje eigentijds konden vertellen. En in die zoektocht ontmoet hij een bedrijf dat verbonden is met de stad waar het theater gemaakt zal worden. En dat bedrijf heeft een leuk merk van lekkere koekjes. Het enthousiasme groeit in zijn hoofd, de inspiratie kookt over en een nieuw stuk theaterkunst is geboren. 

Had Lotus bakeries op een of andere manier een fout bedrijf geweest, met een merk dat zich niet op een eerlijke manier met de consument had verbonden, dan was die creatieve roes abrupt stil gevallen. Dan was NTGent nooit tot Lembeke geraakt.

En had de directie van Lotus geëist dat er straffe merk visibiliteit kwam in ruil voor de steun, dan was het verhaal, daar stil gevallen.

Dit is een schitterende case van hoe duurzaam omgaan met bedrijven en merken op lange termijn werkt. Je laat je waarden en op een eerlijke manier los op de gemeenschap en plots … plots is daar een theatermaker die je graag meeneemt in zijn of haar verhaal. Mooi is dat.

Wat is de ROI, hoeveel contacten zijn er geconverteerd naar klanten? Niemand kan het echt meten. Maar de harten van mamma's en kinderen die een speculaas opgevangen hebben aan het einde van de voorstelling zijn voor goed gewonnen.

Dank u wel Wim Opbrouck en Jan Boone (CEO Lotus Bakeries). Misschien moeten we eens een Project opzetten dat uitwisseling tussen bedrijven en cultuur huizen op deze manier stimuleert en faciliteert, iemand goesting?